Katalog Małgorzata Safarewicz, 2017-05-17KłodzkoUroczystości, ScenariuszeZabawa Mikołajkowa 2016 SCENARIUSZ ZABAWY MIKOŁAJKOWEJ w Młodzieżowym Ośrodku Socjoterapii w Krosnowicach Data: r. Czas trwania : – Cele: - poznanie legendy o Świętym Mikołaju oraz zwyczajów związanych z tym świętem - rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie poprzez wspólne wykonywanie zadań - poznanie roli tradycji w kształtowaniu życia społecznego i tożsamości kulturowej - integracja z osobami niepełnosprawnymi Tok zajęć: 1. Przywitanie zgromadzonych uczestników. Prowadzący przedstawiają osobę Świętego Mikołaja. Św. Mikołaj to postać, która naprawdę istniała. Żył w IV w. naszej ery. Pochodził z zamożnej rodziny zamieszkałej w prowincji Azji Mniejszej. Był biskupem ubogiej diecezji, gdzie zasłynął świętością, cudami i zapałem. O Mikołaju krąży wiele legend. Jedna z nich mówi, że to młody człowiek, który zdecydował się poświęcić swoje pieniądze na działalność charytatywną. Chętnie ludzi biednych i dzieci obdarowywał prezentami. Święty Mikołaj jest znany na całym świecie. W Anglii nazywany jest FATHER CHRISTMAS, w USA SANTA CLAUS, we Włoszech BABBO NATALE, w Niemczech HEILIGE NICOLAUS, w Chinach STARUSZKIEM BOŻONARODZENIOWYM. Imieniny obchodzi 6 grudnia, ale My przywitajmy Go ciepło i serdecznie już dziś: „Przyjdź do Nas, przyjdź Święty Mikołaju…!!!!!!” 2. Przywitanie Św. Mikołaja Św. Mikołaj wita się z zebranymi i zasiada na honorowym miejscu. 3. Zabawa – „MIKOŁAJKOWE GRY I ZABAWY” Prowadzący rozpoczynają zabawę. W tle słychać świąteczne piosenki. Uczestnicy wstają i tworzą koło odliczając kolejno od 1 do 6. Każdy musi zapamiętać swój numerek. Osoby z tym samym numerkiem tworzą odpowiednie grupy - zespoły. Przed każdą zabawą prowadzące przedstawiają zwyczaje i tradycje związane z obchodzeniem Świąt Bożego Narodzenia (załącznik nr 1) Rzut kulą śniegową do celu - Każdy zespół otrzymuje po 5 „śniegowych kul” (zgniecione gazety) i wybiera swojego przedstawiciela, który będzie rzucał kulami do celu (worek, pudełko). Rzutów nie można powtarzać. Wygrywa drużyna, która zdobyła najwięcej trafnych rzutów. Można zrobić dogrywkę, jeśli okaże się, że drużyny zdobyły tę samą ilość celnych rzutów. Mikołajkowa opowieść Zadaniem każdej z drużyn jest dokończenie historii związanej ze św. Mikołajem. Każda grupa otrzymuje kopertę, w której znajduje się początek jakieś historii. Zespoły dopisują zakończenie. Wygrywa drużyna, która dopisała najciekawszą opowieść. (Załącznik nr 2) Świąteczne potrawy Drużyny otrzymują (losują) arkusz papieru, na którym muszą podać przepis na podaną tam potrawę wigilijną: - barszcz - uszka - pierogi ruskie - kutia - kompot wigilijny - karp w galarecie Grupy przedstawiają swoje przepisy. Wygrywa zespół, który poprawnie podał przepis na świąteczną potrawę. Koncert kolęd Drużyny po kolei śpiewają wybraną przez siebie kolędę. Oceny dokonuje zespół Podzamek Boys. PODSUMOWANIE PUNKÓW – zwycięska drużyna jako pierwsza otrzyma prezenty od Mikołaja. 4. Taniec z czapką Mikołaja – uczestnicy zabawy tańcząc wkoło przekazują wybranej osobie czapkę Mikołaja. Osoba, której została wręczona czapka musi wykonać określone zadanie. Zadania do wykonania określone są w losach (Załącznik nr 3) 5. Rozdanie prezentów i rozmowy z Mikołajem. 6. Karaoke – dla chętnych dziewcząt przy muzyce zespołu Podzamek Boys 7. Pożegnanie Świętego Mikołaja oraz zaproszonych gości. Podziękowanie za udział w zabawie. Opracowała: mgr Małgorzata Safarewicz wychowawca ZPS w Kłodzku Załącznik nr 1 Wigilia - wieczór wigilijny w tradycji polskiej jest najbardziej uroczystym i najbardziej wzruszającym wieczorem roku. Punktem kulminacyjnym przeżyć adwentowych w rodzinach chrześcijańskich jest wigilia Bożego Narodzenia. Słowo "wigilia" pochodzi z języka łacińskiego i oznacza czuwanie. Taki był dawniej zwyczaj w Kościele, ze poprzedniego dnia przed większymi uroczystościami obowiązywał post i wierni przez cala noc oczekiwali na te uroczystość, modląc się wspólnie. W Polsce wigilia weszła na stale do tradycji dopiero w XVIII wieku, Główną jej częścią jest uroczysta wieczerza, złożona z postnych potraw. Wieczerza ta ma charakter ściśle rodzinny. Zaprasza się czasami na nią, oprócz krewnych, osoby mieszkające samotnie. Dawniej najpierw gospodynie urządzały generalne sprzątanie, mycie, czyszczenie. Po czterech rogach głównej sali umieszczało się na wsi i po dworach cztery snopy zbóż: snop pszenicy, żyta, jęczmienia i owsa, aby Boże Dziecię w Nowym Roku nie skąpiło koniecznego pokarmu dla człowieka i bydła. Stół był przykryty białym obrusem, przypominającym ołtarz i pieluszki Pana, a pod nim dawało się siano dla przypomnienia sianka, na którym spoczywało Boże Dziecię. Zwyczajem było również, że cały dzień obowiązywał post ścisły. Także w czasie wigilii dawano tylko potrawy postne, w liczbie nie parzystej, ale tak różnorodne, by były wszystkie potrawy, jakie się zwykło dawać w ciągu roku. Pierwsza Gwiazda W Polsce wieczerze wigilijna rozpoczynało się, gdy na niebie ukazała się pierwsza gwiazda. Czyniono tak zapewne na pamiątkę gwiazdy betlejemskiej, która według Ewangelisty, św. Mateusza, ujrzeli Mędrcy, zwani tez Trzema Królami. Wolne miejsce przy stole Znany i powszechny jest obecnie w Polsce zwyczaj pozostawiania wolnego miejsca przy stole wigilijnym. Miejsce to przeznaczone bywa przede wszystkim dla przygodnego gościa. Pozostawiając wolne miejsce przy stole wyrażamy również pamięć o naszych bliskich, którzy nie mogą świąt spędzić z nami. Miejsce to może również przywodzić nam na pamięć zmarłego członka rodziny. Łamanie się opłatkiem - najważniejszym i kulminacyjnym momentem wieczerzy wigilijnej w Polsce jest zwyczaj łamania się opłatkiem. Czynność ta następuje po przeczytaniu Ewangelii o Narodzeniu Pańskim i złożeniu życzeń. Tradycja ta pochodzi od prastarego zwyczaju tzw. eulogiów, jaki zachował się z pierwszych wieków chrześcijaństwa. Wieczerza wigilijna nawiązuje do uczt pierwszych chrześcijan, organizowanych na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy. Zwyczaj ten oznacza również wzajemne poświecenie się jednych dla drugich i uczy, ze należy podzielić się nawet ostatnim kawałkiem chleba. Składamy sobie życzenia pomyślności i wybaczamy urazy. Ilość potraw - według tradycji, ilość potraw wigilijnych powinna być nieparzysta. Aleksander Bruckner w słowniku etymologicznym języka polskiego podaje, ze wieczerza chłopska składała się z pięciu lub siedmiu potraw, szlachecka z dziewięciu, a u arystokracji z jedenastu. Wyjaśnienia tego wymogu były różne: 7 - jako siedem dni tygodnia, 9 - na cześć dziewięciu chórów anielskich itp. Dopuszczalna była ilość 12 potraw - na cześć dwunastu apostołów. Nieparzysta ilość potraw miała zapewnić urodzaj lub dobra prace w przyszłym roku. Potrawy powinny zawierać wszystkie płody rolne, aby obrodziły w następnym roku. Wskazane tez było skosztować wszystkich potraw, żeby nie zabrakło którejś podczas następnej wieczerzy wigilijnej. Wigilie otwierała jedna z tradycyjnych zup wigilijnych - najczęściej barszcz czerwony z uszkami, zupa grzybowa lub rzadziej - migdałowa. Oprócz dań rybnych podawano staropolski groch z kapusta, potrawy z grzybów suszonych, kompoty z suszonych owoców a także łamańce z makiem lub pochodzącą ze wschodnich rejonów Polski słynną kutie oraz ciasta a zwłaszcza świąteczny makowiec. Pasterka - kończy wieczór wigilijny, to msza odprawiana w kościołach dokładnie o północy. Zgodnie z tradycją upamiętnia ona przybycie do Betlejem pasterzy i złożenie przez nich hołdu nowo narodzonemu Mesjaszowi. Zwyczaj sprawowania bożonarodzeniowej liturgii nocnej wprowadzono w Kościele już w drugiej połowie V wieku. Do Polski dotarł on więc być może razem z chrześcijaństwem. Kolęda - innym zwyczajem wprowadzonym i upowszechnionym przez Kościół, są odwiedziny parafian w okresie świąt Bożego Narodzenia składane przez proboszcza lub księży z parafii. Przynoszą oni dobrą nowinę, święcą i błogosławią dom oraz jego mieszkańców, w zamian zaś otrzymują symboliczną ofiarę nazywaną dawniej kolędą. Tradycja ta, znana już w średniowieczu, utrzymuje się w Polsce do czasów współczesnych. Być może po przyjęciu chrześcijaństwa Kościół wprowadził ją dla przeciwstawienia jej pogańskiemu zwyczajowi kolędowania. Śpiewanie kolęd - Nieodłączną częścią wieczoru wigilijnego było i jest wspólne przy Bożonarodzeniowej szopce. Pieśni opowiadających o narodzeniu Jezusa mamy w polskiej tradycji bardzo dużo. Najstarsze sięgają czasów średniowiecza. Ich wprowadzenie a potem upowszechnienie zawdzięczamy prawdopodobnie franciszkanom. Oni też przynieśli do Polski zwyczaj budowy szopek. Autorstwo pierwszej szopki przypisuje się św. Franciszkowi z Asyżu, który chcąc odświeżyć pamięć narodzin Dzieciątka Jezus kazał przynieść do groty siana, przyprowadzić woła oraz osła i zawołał braci. Kiedy zgromadziła się ludność z okolic i zabrzmiały pieśni św. Franciszek odczytał Ewangelię, a potem wygłosił kazanie o narodzeniu Jezusa. Szopkę tę zorganizował św. Franciszek na trzy lata przed śmiercią, w Greccio koło Rieti, sto kilometrów od Rzymu. Załącznik nr 2 Mikołajkowe opowieści 1. Pewnego dnia św. Mikołaj obudził się i stwierdził, że zgubił listy od dzieci. Bardzo się tym zmartwił, ponieważ nie chciał sprawić dzieciom zawodu...... 2. Pewnej nocy św. Mikołaj zakradając się z prezentami rozdarł o gałąź worek i pogubił prezenty........ 3. Pewnego dnia św. Mikołaj idąc po schodach potknął się i złamał palec u nogi. Co teraz będzie z prezentami dla dzieci! - pomyślał... 4. Pewnej nocy św. Mikołaj jadąc saniami, tak się wychylił, że wypadł z sań i wpadł do zaspy. Jego renifery nie nie zauważyły tego i pognały dalej............... 5. Pewnej nocy św. Mikołaj obudził się i nie wiedział kim jest. Nie mógł sobie przypomnieć jak się nazywa i czym się zajmuje..... 6. Pewnego razu św. Mikołaj stwierdził, że jego sanie popsuły się. Czym ja teraz pojadę do dzieci, gdzie załaduję prezenty biadolił......... Załącznik nr 3 Pytania – zadania zrób 5 pajacyków stój na lewej nodze przez 10 s. zapiej jak kogut dokończ powiedzenie: Nie czyń drugiemu, co Tobie...... podaj datę wigilii pokaż jak chodzi kaczka stój na prawej nodze przez 10 s. daj komuś buziaka zaszczekaj jak pies bądź przez 10 s. kotem bądź przez 10 s. motylem powiedz gdzie mieszkasz zrób głupią minę wykonaj 3 skoki zająca dokończ powiedzenie : Ten się śmieje, co się śmieje..... dokończ powiedzenie: Gdyby kózka nie skakała..... powiedz jaki dzisiaj jest dzień wymień 2 potrawy wigilijne zrób 5 przysiadów wymień zimowy miesiąc zawyj jak wilk wykonaj 5 podskoków wymień dni tygodnia bądź przez 10 s. samolotem powiedz co chciałbyś dostać od św. Mikołaja? spróbuj zagwizdać ….na renifery Mikołaja powiedz jaką potrawę najbardziej lubisz powiedz jakiej potrawy nie lubisz wydaj odgłos krowy powiedz, kiedy idziemy na pasterkę w jakim dniu przypada sylwester? Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.